اسید پرکلریک یک اسید معدنی می باشد با فرمول HClO4 . این ترکیب بی رنگ که معمولاً به صورت یک محلولی مایع یافت می شود از اسید سولفوریک و اسید نیتریک نیز قوی تر است. این ماده اگر گرم شود به صورت یک اکسید کننده قوی عمل می کند اما محلولهای مایع تا حدود ۷۰ درصد وزنی در دمای اتاق به طور کلی ایمن هستند فقط دارای ویژگی های قوی اسیدی خواهند بود و دیگر هیچ خاصیت اکسیداسیونی ندارند. اسید پرکلریک برای تهیه نمک های پرکلرات به ویژه پرکلرات آمونیوم که جزء مهم سوخت موشک است مفید می باشد. اسید پرکلریک به طور خطرناکی خورنده است و به راحتی مخلوط های بالقوه انفجاری را ایجاد می کند.

کاربرد اولیه اسید پرکلریک استفاده از آن به عنوان پیش ماده پرکلرات آمونیوم است که یک ترکیب معدنی است که جزء حیاتی سوخت موشک است. بنابراین، اسید پرکلریک به عنوان یک ترکیب شیمیایی بسیار مهم در صنعت فضایی در نظر گرفته می شود. این ترکیب همچنین در اچ کردن سیستم های نمایشگر کریستال مایع (اغلب به اختصار LCD) استفاده می شود. بنابراین، اسید پرکلریک به طور گسترده در صنعت الکترونیک نیز استفاده می شود. این ترکیب به دلیل خواص منحصر به فردش در شیمی تجزیه نیز کاربرد دارد. اسید پرکلریک همچنین چندین کاربرد مهم در استخراج مواد از سنگ معدن آنها دارد. علاوه بر این، از این ترکیب در حکاکی کروم نیز استفاده می شود. از آنجایی که به عنوان یک سوپر اسید عمل می کند، اسید پرکلریک به عنوان یکی از قوی ترین اسیدهای برونستد-لوری در نظر گرفته می شود.

اسید پرکلریک اسید قوی تر از اسید سولفوریک است زیرا کلر الکترونگاتیوتر از S است. اسید پرکلریک تعداد پیوند دوگانه بیشتری نسبت به H2SO4 دارد. بنابراین اسید پرکلریک اسیدی تر از H2SO4 است. و مزدوج آن پایدارتر است.

تفاوت اصلی بین اسید پرکلریک و اسید کلریدریک این است که اسید پرکلریک دارای اتم های هیدروژن، کلر و اکسیژن است در حالی که اسید هیدروکلریک فقط اتم های هیدروژن و کلر دارد. همچنین یکی دیگر از تفاوت های اسید پرکلریک و اسید کلریدریک اسیدیته آنهاست