فنل یا فنول که با نام‌های دیگری از جمله هیدروکسی بنزن و بنزنول نیز شناخته می‌شود یک ترکیب آلی آروماتیک است که نوعی الکل نیز محسوب می‌‌شود. این ماده یکی از قدیمی‌ترین مواد ضدعفونی کننده است که ابتدا از زغال‌سنگ استخراج شد. اما امروزه در مقیاس صنعتی از مشتقات نفتی به دست می‌آید.

فنل یک ترکیب هیدروکسی آلی است که از بنزن با جایگزینی یک گروه هیدروکسیل تولید می‌شود و ترکیب مادر گروه فنل در شیمی آلی محسوب می‌گردد. این ماده در بدن انسان نیز تولید می‌شود. فنول کندتر از آب تبخیر می‌گردد و تا حد متوسطی در آب محلول است. این ماده در تولید رزین‌‌های فنولیک، ساخت نایلون و الیاف مصنوعی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

فنول که از اتصال یک گروه هیدروکسیل و یک حلقه بنزنی تشکیل شده، یکی از ترکیبات ساده آلی است. این ماده به نام‌های هیدروکسی بنزن(hydroxyl benzene) و کربولیک اسید (carbolic acid) نیز شناخته می‌شود. فنول خالص به شکل جامدی سفید رنگ دیده می‌شود. دمای ذوب کربولیک اسید ‎۴۲ درجه سانتی گراد یا ‎۱۰۸ درجه فارنهایت است. بسیاری از فنل‌ها به صورت محلول‌های خیلی رقیق در آب یا الکل به وسیله میکرورفریک ایجاد رنگ‌های مشخص می‌نمایند. هیدروکسی بنزن به‌طور معمول قابل انحلال در آب است و خاصیت اسیدی ضعیفی دارد.

محققان دانشگاه Nagoya ژاپن از باکتری E. coli برای تبدیل بنزن به فنول و ساده کردن یک واکنش شیمیایی که با روش‌های مرسوم مشکل است، استفاده کرده‌اند.

شکستن اتصالات کربن و هیدروژن که در طبیعت به سادگی انجام می‌گیرد، در آزمایشگاه شیمی بسیار دشوار است. اکنون، دانشمندان از باکتری E. coli برای اکسیده کردن اتصالات C-H در بنزن با هدف تولید فنول استفاده می‌کنند. این کار به کمک یک آنزیم با منشأ تولید ژنتیکی با نام سیتوکروم P450BM3 انجام می‌شود. مصارف دیگر این آنزیم به‌طور طبیعی در هدف قرار دادن مولکول‌هایی از جمله اسیدهای چرب بلند زنجیر، است.

وادار ساختن آنزیم‌ها به انجام واکنش‌های جدید یعنی به کار گرفتن مؤثر بیوشیمی سلول‌های زنده به نفع اهداف مختلف، که به‌طور کلی با تغییر ژنتیکی در شرایط سختی همراه است.
اخیراً، محققان در دانشگاه Nagoya ژاپن با استفاده از مولکول‌های تله پیرامون این موضوع کار را انجام داده‌اند، که رفتار پیش‌ماده یا سوبسترا در آنزیم‌های با منشأ طبیعی را تقلید می‌کنند تا واکنش دلخواه را فعال نمایند.